پذیرش. شریان حیاتی فرزند پروری

نیاز عاطفی رابطه و پذیرش اینگونه تعریف می شود که کودک باور دارد از طرف والدین بدون هیچ قیدوشرطی پذیرفته شده است

رابطه اصلی و واقعی زمانی بین ما و کودکانمان شکل می گیرد که بتوانیم احساساتمان را به اشتراک بگذاریم و این یعنی شکست ها و پیروزی ها غم ها و شادی ها در دل طرفین جای دارد در چنین رابطه ای کودک احساس می کند والدین برای هر آنچه که او هست احترام قائل است و او را با تمام ضعف ها و قوتهایش دوست دارندرابطه و پذیرش بی قیدوشرط شانه به شانه هم پیش می روند غیر ممکن است با کودک در سطح عاطفی ارتباط برقرار کرد اما او را قبول نداشت

جایی که رابطه وجود نداشته باشدکودک نا امیدی را تجربه می کند و حس طرد شدن را خواهد داشت

در دنیای امروز بیشترین آسیب برای کودکان به علت عدم تامین نیاز اساسی پذیرش است  احساسات ما از طرق زیادی با کودکان همراه است حتی زمانی که فکر میکنیم کاملا بر روی احساسمان کنترل داریم آنها انتقال می بیابند. اغلب ارتباطها از طریق غیرکلامی (زبان بدن –لحن- صدا و رفتار حتی طرز نگاه کردن ) شکل می گیرد کلمات فقط  7 درصد یک ارتباط هستند 83 درصد لحن صدا و 55 درصد هم زبان بدن نقش دارد.وقتی که ما به عنوان والدین منطقی رفتار میکنیم چشمان بی روح و تون صدای بی هیجان ما ممکن است در فرزندانمان اینگونه تعبیر شود که ما نمی توانیم انها را قبول داشته باشم و منجر به تجربه ناکامی در کودک شود به همین منظور کار روی تماس چشمی لحن صدا و زبان بدن یک اصل محوری در رابطه  است

وقتی این نیاز اساسی تامین شود احساس رضایت یکسانی در والدین و بچه ها تجربه خواهد شد و احساس لذت فرزند پروری را به دنبال دارد در اکثر کتابهای فرزندپروری بر روی تغییر رفتار کودک تاکید شده است نه تغییر رفتار والدین در حالی که این شاید مهمترین نیاز کودک باشد

برخی از والدین به خوبی با بچه های کوچک ارتباط برقرار می کنند و با نوجوانان چنین رابطه ای ندارند و این خود همان جایی است که منجر به خطا رفتن دسته ای از والدین می شود در حالی که مرحله نوجوانی یک گذر  از گودکی به بزرگسالی است و سهل انگاری در این زمان منجر به جدایی والدین از فرزند می شود که منجر به گسست رابطه عمیق و کار آمد در دوران بعدی خواهد شد

بعضی پدرها تصور دارند این نیاز یک نیاز دخترانه است و تنها در قبال جنسیت دختر این رفتار را دارند در حالی که تحقیقات نشان می دهد که تایید پدر به طور حتم در شکل گیری عزت نفس سالم در پسرها مهم است

برخی والدین نگرانند که یک رابطه عاطفی قوی مانع از تربیت صحیح کودک شود درحالی که این موضوع عکس تصور آنهاست.هرچه کودک از نظر عاطفی به والدین نزدیک تر باشد در پذیرفتن ارزشهای والدین همکاتری ببیشتری خواهد شد

پذیرش تنها برای کودک خوب است بلکه برای والدین هم مفید است..

ویداکمالی ارشد روانشناس بالینی و متخصص پرورش مهارتهای کودک

http://www.kermanemrooz.com/pdfs/newspaper-2954-3.pdf

اسیب های غیر عمدی فرزند پروری قسمت 2

محمد یک پسر کلاس اولی بسیار کنجکاو است که می خواهد از هر چیزی سردربیاورد .والدینش در خانه نمی دانند که با ایجاد چه حدی از محدودیت ها به او کمک کنند تا رفتار مناسبی را نشان دهد او در مدرسه هم تابع قوانین نیست و به همه دستور می دهد و اگر کاری به شیوه مورد علاقه اش پیش نرود کتکاری می کند.محمد همواره از طرف بزرگسالان مورد سرزنش و تحقیر است او احساس می کند که آدم محبوبی نیست و حس بدی نسبت به خودش دارد محمد آمادگی پذیرش محدودیت های معقول را ندارد و والدینش هم با او به درستی رفتار نمی کنند والدین او می ترسند که با اعمال قوانین والدین کنترل گری به شمار آیند و اعتقاد دارند در طول مراحل رشد رفتار محمد اصلاح خواهد شد اینچنین والدینی را سهل گیر می نامیم

 

مامان سولماز 10 ساله به نظر یک مادر کوشا و جدی میرسد او سولماز را به کلاس های متنوع آموزشی می فرستد و تمام وقت سولماز به یادگیری مفاهیم پیچیده ریاضیات و زبان و ... میگذرد او فرصت کافی برای بازی کردن و تفریح با هم سالان ندارد مادر او برای اینکه سولماز را به موفق بودن ترغیب کند به او نق میزند واز او نمرات بالا توقع دارد سولماز عصبی و ناراحت است با کوچکترین شکستی احساس پوچی می کند و حتی به مادرش بی ادبی می کند مادر سولماز می گوید من به نفع او عمل می کنم چراکه هزینه زیادی را صرف کلاس های او کرده ام و او باید بهترین باشد در سولماز نیاز عاطفی اساسی انتظارات واقع بینانه به درستی بر آورده نشده است

حامد در مدرسه یک دانش آموز خوب و آرام است که ارتباط کمی با دیگران دارد او مثل تمام پسرهای 16 ساله صورت جوش آلود و موهای چربی دارد که با توجه به اضافه وزنش از ظاهرش لذت نمی برد و از رابطه با دیگر پسرها خودداری می کند در طول روز مدت زیادی را در اتاقش میگذراند با توجه به اینکه پیشرفت تحصیلی قابل قبولی دارد والدینش او را پسر خوب می نامند و خوشحال هستند که حامد با آدمهای به ظاهر ناباب دمخور نیست

حامد در مدرسه پیوند عاطفی خوبی با دیگران ندارد و اغلب شبها در تخت به خاطر تنهایی اش گریه می کند و اخیرا به تصاویر و فیلم های جنسی اینترنتی اعتیاد پیدا کرده است او نمی تواند مشکلاتش را به والدینش بگوید و نسبت به این موضوع احساس خشم می کند والدینش قصد آسیب زدن به او را ندارند و تنها بر روی عملکرد تحصیلی او تمرکز نموده اند او در جامعه پذیرفته نشده است و این حس در او عزت نفس را کاهش داده است اگر زمینه ارتباط صحیح با هم سالان در او ایجاد شود و نیاز او به ارزش های معنوی و اجتماعی در او تامین شود شاید تغییراتی در او  ایجاد گردد .

گاهی والدین در زمینه فرزند پروری همانند والدین خود عمل می کنند و گاه کاملا متضاد با آنها گاهی رفتار والدین با کودکان جهت گیری خاصی دارد چرا که می ترسند شبیه فلان فرد فامیل موفق یا ناموفق شود در هر صورت تلاش  والدین در جهت  بهبود عملکرد کودکان است اما این تلاش گاهی جواب عکس می دهد پس والدین نا آگاهانه به کودکان آسیب میزنند در مقالات آتی تلاش می کنیم این غفلت های تربیتی را تبدیل به تکنیک ها موثر تربیتی کنیم.

نویسنده :

ویدا کمالی ارشد روانشناسی بالینی متخصص پرورش مهارت های کودک