نیاز عاطفی رابطه و پذیرش اینگونه تعریف می شود که کودک باور دارد از طرف والدین بدون هیچ قیدوشرطی پذیرفته شده است
رابطه اصلی و واقعی زمانی بین ما و کودکانمان شکل می گیرد که بتوانیم احساساتمان را به اشتراک بگذاریم و این یعنی شکست ها و پیروزی ها غم ها و شادی ها در دل طرفین جای دارد در چنین رابطه ای کودک احساس می کند والدین برای هر آنچه که او هست احترام قائل است و او را با تمام ضعف ها و قوتهایش دوست دارندرابطه و پذیرش بی قیدوشرط شانه به شانه هم پیش می روند غیر ممکن است با کودک در سطح عاطفی ارتباط برقرار کرد اما او را قبول نداشت
جایی که رابطه وجود نداشته باشدکودک نا امیدی را تجربه می کند و حس طرد شدن را خواهد داشت
در دنیای امروز بیشترین آسیب برای کودکان به علت عدم تامین نیاز اساسی پذیرش است احساسات ما از طرق زیادی با کودکان همراه است حتی زمانی که فکر میکنیم کاملا بر روی احساسمان کنترل داریم آنها انتقال می بیابند. اغلب ارتباطها از طریق غیرکلامی (زبان بدن –لحن- صدا و رفتار حتی طرز نگاه کردن ) شکل می گیرد کلمات فقط 7 درصد یک ارتباط هستند 83 درصد لحن صدا و 55 درصد هم زبان بدن نقش دارد.وقتی که ما به عنوان والدین منطقی رفتار میکنیم چشمان بی روح و تون صدای بی هیجان ما ممکن است در فرزندانمان اینگونه تعبیر شود که ما نمی توانیم انها را قبول داشته باشم و منجر به تجربه ناکامی در کودک شود به همین منظور کار روی تماس چشمی لحن صدا و زبان بدن یک اصل محوری در رابطه است
وقتی این نیاز اساسی تامین شود احساس رضایت یکسانی در والدین و بچه ها تجربه خواهد شد و احساس لذت فرزند پروری را به دنبال دارد در اکثر کتابهای فرزندپروری بر روی تغییر رفتار کودک تاکید شده است نه تغییر رفتار والدین در حالی که این شاید مهمترین نیاز کودک باشد
برخی از والدین به خوبی با بچه های کوچک ارتباط برقرار می کنند و با نوجوانان چنین رابطه ای ندارند و این خود همان جایی است که منجر به خطا رفتن دسته ای از والدین می شود در حالی که مرحله نوجوانی یک گذر از گودکی به بزرگسالی است و سهل انگاری در این زمان منجر به جدایی والدین از فرزند می شود که منجر به گسست رابطه عمیق و کار آمد در دوران بعدی خواهد شد
بعضی پدرها تصور دارند این نیاز یک نیاز دخترانه است و تنها در قبال جنسیت دختر این رفتار را دارند در حالی که تحقیقات نشان می دهد که تایید پدر به طور حتم در شکل گیری عزت نفس سالم در پسرها مهم است
برخی والدین نگرانند که یک رابطه عاطفی قوی مانع از تربیت صحیح کودک شود درحالی که این موضوع عکس تصور آنهاست.هرچه کودک از نظر عاطفی به والدین نزدیک تر باشد در پذیرفتن ارزشهای والدین همکاتری ببیشتری خواهد شد
پذیرش تنها برای کودک خوب است بلکه برای والدین هم مفید است..
ویداکمالی ارشد روانشناس بالینی و متخصص پرورش مهارتهای کودک
http://www.kermanemrooz.com/pdfs/newspaper-2954-3.pdf